0

0

Hekserij betreft in het algemeen het uitoefenen of aanroepen van bovennatuurlijke krachten om mensen of gebeurtenissen te controleren. In het Westen legt het volksgeloof de nadruk op het kwaadaardig handelen van de heks. Moderne hekserij, waarbij mensen zichzelf 'heks' noemen, breekt radicaal met dit stereotiepe beeld en benadrukt positieve aspecten als eenheid met de natuur en de gelijkheid van man en vrouw.

In de oudheid vonden geen grootschalige vervolgingen van heksen plaats. Religieuze vervolging van vermeende heksen nam pas een aanvang in de 14e eeuw. In het Europa van de vroege 15e eeuw kreeg men over hekserij religieuze angstbeelden: de heks als bevriend met de duivel. Heksen werden nu niet alleen meer vervolgd vanwege schadelijke tovenarij (maleficium), maar vooral omdat ze die kwaadaardige handelingen dankzij een verbond met Satan en zijn demonen zouden doen. Het geloof dat heksen leden waren van een geheimzinnige, per definitie duivelse, sekte leverde de vereiste basis voor grootschalige heksenvervolgingen. Processen, veroordelingen en executies werden gemeengoed in heel Europa en bereikten een hoogtepunt tijdens de 16e en 17e eeuw.